48 का़हलेॱआङ ओहराङगी खोला आहन्डाराङ ले ताङसीन मानानी मिह थाम्ज्यीगी खोला यिह छ्य़ेज्ये येह ओहले रोमीया़गी ओहङदी ओहराङगी छ्योखाङ दाङ ओहराङगी क्यिहपा ङ्यिकालाराङ तोङ च्य़ूज्ये येह।”
ओहले ओ़ह क्याहल्बु स्यिहताङगी मेहॱराङ बार्सीन ओहले खोगी राहङगी माक्मीया़ला ताङदी राहङगी योक्पुया़ला सेकेंन मिहया़ला से च्य़ूसीन ओहले खुङया़गी क्याहसाला मेह ताङ तेर्सीन।”
ओ़ह सोङबे ख्याया़ लाहमया़ला सोङ ओहले सु सुला च्य़ेह सिहन्गे, खुङया़ला पा़हमागी डेनला क़े क्याहप्ती ख्येर-स्यो।’
“लुहङतेम्बा दानिएलगी ‘छ्योखाङगी नाम्पार-ताहक्पा ग्या़ला नाम्दो लाहङज्ये ल़ेहमु से़हया़ ज़्या़क्यो ओहङज्ये येह’ म़ेदी माक्यो ख्याया़गी थोङज्ये येह। (टा़हगेन मिहगी दि केच्यागी तेहन्दा च्यि यिहम्बा दु म़ेदी या़हबु पेहती ह्अ कोहज्यु!)
“डी़गे-डी़गे, दि मिह सेक्योगी ङ्य़ेहबा ङ्यिह दाङ ङ्यिहगी चावाया़गी थो़लाराङ फो़ज्यु!” म़ेदी मिहया़गी क़े तेन्दी मासीन।
“ख्या छ्य़े-ठिमकी लोबेनया़ काहजे छा़ तुहवा! रिहक्स्यी दाङ येहन्देनगी कोह खा फ़ेएँगी दिमी ख्याया़ ङ्याम्बु येह। यिहॱनाङ, ख्याया़राङ नाहङला मा़हस्युह, ओहले लेहमेन मिहलाॱआङ स्य़ूह मा़हच्यु!” म़ेदी येशूगी सुङ नाङसीन।
ओहले लाहमला लेप्क्योगी सेनगी तेहन्दादी च्यि यिहम्बा मासीमाना, लाहलागी किन्ज्योगी सुङदेन ङ्यिहन्ज्येनी ङ्यिहन्गे, यिहॱनाङ सुङदेन ङ्यिहन्दी यिह मा़हछ्य़ेज्यु ओहले माहथार्च्यु म़ेदी दियाबलसगी ओहङदी खुङगी यिहलेगी सुङ ख्येर्कें।
खो लाहमले मिह थाम्ज्यीगी यिह-छ्य़े ख़ूज्यु म़ेदी ओ़ह येहसेरकी तेहन्दाला प्रा-साल्ज्येला खो पाङबु पेहती ओहङसीन।
“ङ्यिहगी ख्याला येशूगी छेनला सुॱलाङ च्यिॱआङ माहलोप म़ेदी माक्यो येहकें, यिहम्बानी मिहम्बा? त़ेदोङ, ख्याया़गी राहङगी लोप्च्युङया़ यरूशलेम काहङग्यालाराङ टाम्सीन दु। तोहरोङ, ख्यागी ओ़ह येशूला सेक्योगी ङ्य़ेहबा ङ्यिह थो़ला गा काल्ज्ये छोल्ग्यो दु!”