12 ओहले शाऊलगी राहङगी मी़ थोङज्यु म़ेदी हननिया मिहन थो़क्यो मेहन्दा च्यी़ नाहङला ओहङदी राहङगी थो़ला लाहक्पा ज़्या़क्यो ज्याल्गाला थोङदी येह।”
ओहले खोगी, “ङाहगी पोहमो पी़हरु ज्यिबुराङ नेहपा येहबा, राहङ फेप नाङदी मोहला दे़ नाङदोङ ओहले मोह टा़हदी थार्च्ये येह” म़ेदी स्युहसीन।
ओहले खुङया़गी ओ़ह दाम्ग्योगी मिह तिहनला ल़ेह-पेनया़गी दिनला ख्येर्सीन, ओहले ल़ेह-पेनया़गी सोल्वाङ ताप्ती राहङगी लाहक्पा खुङ थो़ला ज़्या़सीन।
ता़ह दमस्कस क्याहसाला हननिया माएँ चो़वो छ्येवा येशूगी स्याहप्च्यी च्यी़ तेहको येहकें। खोला ज्याल्गा नाङसीन, ज्याल्गाला चो़वो छ्येवागी दि ल़ेहमु पेहती के क्याहप्नाङसीन, “ए हननिया!” खोगी मासीन, “चो़वो छ्येवा, ङाह देलाराङ येहबा लाह।”