12 ओहले खुङया़ ह्अ ल़ेहदी थामा थोमे पेहती राहङ नाहङदुङ, “दिगी तेहन्दा च्यि यिहम्बानी?” म़ेदी टी़हदाप पेहसीन।
ओहले येशूगी दि स्याहलया़ सुङ छार फान्ज्यो मिह मिह-माहङ येशूगी सुङदेन थे़दी ज्यिबुराङ ह्अ ल़ेहसीन।
च्यिबेमाना यूहन्ना मिह टाहङबु दाङ छ्य़ेसेम पेहकेन्गी मिह यिहन म़ेदी हेरोदला क्यी़ह येहकें। ओ़ह सोङबे खोगी यूहन्नाला माहसेपा पेहती ज़्या़सीन। हेरोदगी यूहन्नागी ताम थे़गेमु हेरोद सेम कालाम-मालाम डोॱनाङ खोगी यूहन्नागी ताम या़हबु ने़उ येहकें।
ओहले खोगी योक्पु च्यी़ला क़े क्याहप्ती टी़हसीन, ‘दि थाम्ज्यीराङ छ्याम्गेन दाङ लु लेहन्गेनया़ च्यिबे पेहक्यो यिहम्बा आँह?’
ओहले खोगी लाहमला मिह माहङबुराङ डोएँ छोर्ती, “दि च्यि यिहम्बा?” म़ेदी टी़हसीन।
पत्रुस राहङगी थोङग्यो से़हगी तेहन्दा ङोह मा़हस्येबा सोङबे खो थामा थोमे काहल्सीन। ओ़हजेलाराङ कर्नेलियसगी ताङग्योगी मिहया़ सिमोनगी खाङबा छोल्गेराङ कोह दिनला लेप्सीन।
दि तामनी ङ्यिहला ज्यिबुराङ साम्बाज्यी ऩेसीन राहङ फे़बेया़गी सुङ नाङज्ये जेक्यो स्याहलगी तेहन्दा च्यि यिहम्बा, ङ्यिहला ह्अ कोह च्य़ू नाङदोङ म़ेदी मासीन।”
क्रेट छोलिङ दाङ अरब क्याहल-खापकी मिहया़ येहबा, ओहले ओहराङ नाहङला यहूदी क्यिहपागी मिहया़ दाङ यहूदीगी छ्य़ेला स्य़ूहक्यो लेहमेन क्यिहपागी मिहॱआङ येहबा। ओहले खुङया़गी ओहराङ राहङ-राहङगी तामला किन्ज्योगी जे नाङग्यो याहम्जेन छ्येवा छ्या़लेगी तेहन्दाला लोहङटी पेहकेन थे़उ दु।”
ओहले खुङया़गी ह्अ ल़ेहदी मासीन, “च्यि दि ताम माएँ मिह थाम्ज्यी गालीलीया़ मिहम्बा ले?