17 पत्रुस राहङगी थोङग्यो से़हगी तेहन्दा ङोह मा़हस्येबा सोङबे खो थामा थोमे काहल्सीन। ओ़हजेलाराङ कर्नेलियसगी ताङग्योगी मिहया़ सिमोनगी खाङबा छोल्गेराङ कोह दिनला लेप्सीन।
येशूगी स्याहप्च्यीया़गी काङबा ठु छार फान्ज्यो राहङगी फि ङो़गी नाहम्सा नोम्दी येशू येहपाराङ ज़्य़ू नाङसीन। ओहले येशूगी खुङया़ला सुङ नाङसीन, “ङाहगी ख्याया़की काङबा च्यिबे ठुक्यो, ओ़ह ख्याया़गी ङोह स्ये़बा?
ङ्यिहमा च्यी़ कुहङॱसे छ्युजी सुमजेला स्यिहङगामकी स्याहप्च्यी च्यी़गी कर्नेलियसला ज्याल्गा नाङसीन। च्यि काहल दु माना, कर्नेलियसगी स्यिहङगामकी स्याहप्च्यी च्यी़ राहङ तेहक्यो ग्या़ला फेप्कें थोङसीन, ओहले स्यिहङगामकी स्याहप्च्यीगी, “ए कर्नेलियस!” म़ेदी सुङ नाङसीन।
ओहले खुङया़ ह्अ ल़ेहदी थामा थोमे पेहती राहङ नाहङदुङ, “दिगी तेहन्दा च्यि यिहम्बानी?” म़ेदी टी़हदाप पेहसीन।
दि तामगी तेहन्दाला ङाहगीनी च्यिॱआङ टी़ह मा़हखु। ओ़ह सोङबे ङाहगी खोला, ‘यरूशलेमला काहल्दी ख्येती ठिम ओ़ह ग्या़लाराङ ताॱनाङ ओहङगेनी’ म़ेदी टी़हसीन।
ओहले छ्योखाङगी पोम्बो दाङ पूजाहारी छ्यिम्बुया़गी दि लेहङगु थ़े फान्ज्यो “ता़ह च्यि डोएँ यिहम्बानी?” म़ेदी खुङ ल़ेह-पेनया़गी तेहन्दाला थामा थोमे काहल्सीन।
ता़ह दमस्कस क्याहसाला हननिया माएँ चो़वो छ्येवा येशूगी स्याहप्च्यी च्यी़ तेहको येहकें। खोला ज्याल्गा नाङसीन, ज्याल्गाला चो़वो छ्येवागी दि ल़ेहमु पेहती के क्याहप्नाङसीन, “ए हननिया!” खोगी मासीन, “चो़वो छ्येवा, ङाह देलाराङ येहबा लाह।”
ओहले पत्रुस ङ्यिहमा तोबाज्यी को़बाकी ल़ेह पेहकें सिमोन ङ्याम्बु योप्पा लुहङबालाराङ तेहसीन।
लुहङतेम्बाया़गी दि काह-ठि पेहती ओहले नाहम ओहङगे यिहम्बा म़ेदी ङोह स्ये़ज्ये छोल्ग्यो येहकें। खुङ नाहङला येहकेन्की मास्यीकाकी थुगी मास्यीकाकी तुहक्पुया़ दाङ ओ़ह तिङले ओहङगेन ज़िज्यिदकी तेहन्दाला तोहङलेराङ खुङया़ला तेन नाङग्यो येहकें।