4 “च्यि मास्यीकागी ओहङगे म़ेदी ताहम्ज्या ज़्या़क्यो मिहम्बा ले! ओहराङगी चावाया़ स्यिदी काहल्सीन, यिहॱनाङ जाम्बुलीङ छ्या़ले यिहन्ज्यु ओहङग्योगी ठिमया़नी आहन्डाराङ दु!”
च्यिबेमाना मिहगी स़ेबु राहङगी याहपकी ज़िज्यिद नोम्दे स्यिहङगामकी स्याहप्च्यीया़ ङ्याम्बु फेप्नाङगेमु मिह थाम्ज्यीलाराङ राहङ-राहङगी पेहक्यो ल़ेहला ते़बे च्याहगा नाङज्ये येह।
तेहम्बाराङ ङाह ख्याया़ला माएँ, मिहगी स़ेबु राहङगी क्याहल्सीला फेप्क्यो माहथोङ थु देला ङ्यिहन्गेया़ नाहङला काहजेनी स्यिज्येॱआङ म़ेह।”
का़हला खाराल येहबा, ओ़हला च्याहर्कोया़ जोम्गे!”
का़हलेॱआङ ओ़ह योक्पुगी सेम ङ्येहम्बा च्याङदी, ‘ङाहगी ताहक्पु ग्यो़बाराङ लो़ह मेहयोहङगे’ म़ेदी
यिहॱनाङ किन्ज्योगी जाम्बुलीङ छ्या़ च्य़ूक्यो ती़हजीला मिह ज़ो नाङगेमु क्येप-ख्योवा दाङ पी़हमी-पेहजा जेती ज़ो नाङग्यो यिहम्बा।
च्यिबेमाना, ओहजे काहङला बाप्केन्गी तुहक्पु किन्ज्योगी जाम्बुलीङ छ्या़ नाङगे यिहन्ज्यु ताहन्दा थु बाप्ती म़ेह, ओहले तिङलेॱआङ बाप्च्ये म़ेह।
का़हलेॱआङ डु गोबागी, ‘ङाहगी ताहक्पु ग्यो़बाराङ लो़ह ओहङज्ये म़ेह’ म़ेदी लेहमेन योक्पु-यो़मुया़ला तुहङदा तेर्ते, ओहले सेमला ने़जेबा से़हदी थुङदी ज़ी़दी तेहसीमानानी,
ओ़ह तिङले खोगी पी़मु च़ूदी क़े छ्यिम्बु च्यी़ तेन्दी मासीन, “ओ़ह चो़वो छ्येवा, दि तिहक्पागी ङ्य़ेहबा खुङया़ला माह फो़ज्यु!” देजे म़ेदी खो स्यिसीन।
ता़ह ओहराङगी चो़वो येशू फेप नाङगेन्गी ती़हजीला ङ्यिहगी रेहवा, काहसो, चा़ जेती नाङगेन्गी पेस्यो च्यि माॱनाङ ख्या फे़बे-मे़हमेया़ॱराङ यिहन मिहम्बा ले?
किन्ज्योगी ठिम ताङ नाङगे ङ्यिहमाकी लाहम ख्याया़गी क़ूह तेहती येह, ओहले ख्यागी ओ़ह ङ्यिहमाला पोहला ख्योङज्ये छोल्दी येह, ओ़ह ती़हजीला नामया़ छी़दे तोङदी डोज्ये येह ओहले नामला येहकेन्गी थाम्ज्यीराङ से़हया़ मेह-टे़हगी स्य़ूहज्ये येह।
“लाउडिकियाकी छेन्छोकला चारा पेहकेन स्यिहङगामकी स्याहप्च्यीला दि ताम प्री़हदोङ: ‘दि ताम आमेन, यिह-छ्य़ेबु दाङ तेहन्दामकी पाङबुगी दि ल़ेहमु सुङ नाङगु दु। किन्ज्योगी छ्या़ नाङग्योकी रेबेॱराङ से़हया़ थो़ला मिहरोगीॱराङ ओङ छ्ये नाङगे।