A kôlvêl vâr chu rotho nia sumrisâng rông ang hi a ni. Hi hi Rengpa roiinpuina inlang dân chu a ni. Kha kha ki hmu’n chu inbok rakin hnuaia ki’rteta, ni chongpuitu irhâi chu kin hriat tâka.
Khan, ki thîr mai laiin, rêngtoihmun lei irdo diam hi a oma; kha rêngtoihmun inkhat chunga khan kumkhontuanga om maipu kha a hong toia. A tukrivo chu vur anga vâr a nia, a sam chu samul irthiang ang a nia: a rêngtoihmun chu meichok ang a nia, a tâli chu mei ikâng hrang ang a nia.
Khanchu, rêngtoihmuna toitu khan, “Atûn chu thil tinrêng ki siam inthar ta!” a tia. Khabana, “Irziak roh, hi thuhai hi iam a omin an idik kêng,” a ti saa.
Rengtoihmuna irthokin kôlirtêk, hnukirhai, khonri hai an hong suak dur dura. Rengtoihmun matona khan meiser sari a choka, khahai kha Pathian Irtha sarihai kha an ni.
Khabana, irvân le irnêng chung le irnêng hnuai le tuikhangliana thilhring tinrênghai le rammual sûnga thilhring om murdihaiin, “Rengtoihmuna toitu le Belrate kuanga khan, Inpâkna hai, chôiindômna hai, roiinpuina hai le sinthotheina hai, kumtuangin om ri se,” ti hla an isak kin hriat sa.