Kha nikhuaa khan hiang hin hong ni a ta, tâng irsânghai khan uain thum inzungtir a ta, tânghai kha irhnutuiin luang a ta, Judai ram vadungte murdihai kha tuiin luang a ta: Rengpa in ata tuihnâr zuang pût suak a ta, Sitim irhôr irziltir a ti.
Jisua’n a sâma, “Pathian thilpêk le ni kuang, ‘In hrang ni pe roh,’ tihtu hi inhre’n lân chu, a kuang ni inghi lem hrang a ni, ama’n chu tui hring nang a ipêk hrang a ni,” a tia.
Tukhom an kuanga ki ipêk hrang tui in ka chu an tui inhrâl nôk ta no ni. An kuang ki ipêk hrang chu an phîng sûnga tuihnâr hong chang a ta, kumtuang dênin kang ta no ni,” a tia.
Kha lungphûm chunga khan senkhatin rângachak mani, sum mani, lung mantam mani hmangin in sin an ta; senkhatin thing mani, hloisûl mani, fapôl mani hmangin sin an ti.
“Ni thil hmuhai hi irziakin lân, Koiindang sarihai: Efesi, Smurna, Pergamos, Thuatira, Sardis, Filadelfia le Laodikei hai kuang thon roh,” a iti kin hriat.
Ama kha ki hmu le chu, a ke bula ithi ang dôrin kin rîla. Ama khan a kut chang tiang ki chunga irnghatin ki kuang, “Chi no roh! kei hi a maton tak le a hnungkhôn tak.
Khan, Irtha le moi khan, “Hong roh!” an tia. An hriat murdi’n, “Hong roh!” ti sa ngêt ri se. Tukhom a tuiinhrâl murdi chu hong roi; a nuam murdi’n hringna tui hi manboiin in ri se.
Belrate, rêngtoihmun inlainaa om kha a enkoltu ni a ta, hringna tuikhanglianhaia tuang a ti. Khanchu, Pathianin an mit ata mitrithi tinrêng huipai ta a ti,” a tia.