Khanchu nupangnu khan thing ra kha fâk thei zât a nih ti le mit lâktak a nih ti le, mihai invârtir theitu thing ra irzukom tak a nih ti an hriatin chu, a ra senkhat irhmalin a fâk tâka; khan, a pasal khom a pêka a fâk sa tâka.
Minlak tho hrangin an irfôk mai ngaia; Ram sûnga dikna nêkin irhuangna an lal tâka. Rengpa’n a ti, “Ki mihaiin thil saloi ata saloi thil dang an thoa, an Pathian an ni inhriat viat ta loi a ni,” a tia.
Samsona dôngma chu a pasal makunga a chapa, “Ni lungthung viat loia, ni ni ihnôl a ni hi; kin mi ruathartehai irôro nir donhaia, a omzia khom nin hril nuam mak che,” a tia. A kuang, “Ka nu le pa lua khom hril loiin, nang ki inhril hrang mo?” a tia.
Khataka khuaa ruathartehaiin a sûn sari nî, misa tâk mân a kuang an honga, “Khuai hlutui nêka thum imo om? Kâmkeibaknei nêka hrât ual i mani?” an tia. Samsona’n, “Ki sehrât irla hi irnêng inpholtir no unglân chu, ki irôro hi inhre viat no chin ni,” a tia.
Delili’n Samsona kuang, “Ni ni la huang maia, dikloi thu ni ni la ihril nôk a ni hi. Itin tak mo nang khit inlân ni ihrât theiloi hrang?” a tia. Samsona’n, “Ki sam phiar sari hi puana không sa’n lân a kilna leh kil khakin lân, hrât ta no ning, mi danghai angin ni ta ki ti,” a tia.