Khanchu an kuang, “Kin ngîrhmun a isiat lam hi nin hmua, Jerusalem a ram ti le, a inkhârhai a kâng ti khom nin inhriata: tho insîrinsiata ei ni loina hrangin Jerusalem kul chu indingtir nôk ei ti,” ki tia.
khan rêng ram nghâktu Asafa hmu hrangin irhrungna kul inkhâr enna, khopui kul hrang le, ki va iomna hrang in le thing an ni pêk theina hrang lekha ni pe sa ro,” ki tia. Khan ki Pathianin a nin dit sikin rêng kuanga ki izong ang a ni pêka.
O Jerusalem, soisakna tong, tuiirsoka irsok invuang, lungkham hlo ngai loi, lung a sa chi hmangin nang siam inding nôk ki ti, ni’rnghatna hrang Safir lung phûm ki ta,
Ni puan in hmun chu irzatirin lân, ar khûna khom inzarin lan, indîn no ro, inhroi loiin, a thungna hruihai khom inseitirin lân, a khitnahai khom indet khak roh.
Zoro sôttaka lei siat zoi tâk nin khuahai chu, nin mihaiin lungphûm saina hmuna inding thar nôk an ta, “Kul bang le a sûnga in siam insa nôktu,” nangni ti an ti.
Matona khua lei ramhai chu inding thar nôk ki ta, a lei chim siat zoihai khom sinsiam nôk ki ta, zoro sôttaka khopui lei ram tâk khom siam insa nôk an ti.
Khasikin Jerusalem inding nôkna siam insat nôkna hranga thupêk a suak ata hriak inthek rêng a om nî tena hapta sari ni a ta, ti inhre thei ro; khan hapta sômruk le hapta hni, kholâi le irnênghai siam ni a ta, zoro buai lai taka khom.