O! Jerusalem, har ro, har ro, O Jerusalem, hong thoi inhar ta ro, khopui irthiang Jerusalem, roiinpui takin hor sinsiam ro, sertan loihai le porinche hai, hong lût ta no nihai.
A ninole, mi’n mi hrât kha a khit masa bak no’n chu itin mo a ina lûtin a sum a ilâkpai pe thei hrang? A khit zoia vai kêng a in kha inram pe thei hrang.
“Thudik tak nang ki hril, ni nâiinpang laiin nir siama, ni kong ni khita, ni nuamna tiang tiang ni chai ngaia, ni ulian tika chu ni kut phar ni ta, mi dangin ni kong nang khit pe an ta, ni nuam loina ti tiang nang hruai an ti,” a tia.
Kin kuang a zuanga, Paula kongkhit kha a lâka, a ke le a kut ar khita, “Jerusalem Judahaiin hiang hi kongkhit neitu hi khit an ti, Jentailhai kuta pe an ti, Irtha Irthiangin a ti,” a tia.
Vântîrtônhai khom an irchamneinahai pom nuam loia, an omna hmun mâksanhai kha, Roirêlna Nikhua roiinpui tika an chungthu rêl hrangin kumtuang thîrhruia khitin inthim hnuaia a isiahai tâk a ni.