Hiang hi Jakoba irchihai thurchi chu a ni, Josefa chu kum sômhleisari mi a nia, a uhai kêl hôl a zuihaia; nâipang a la ni sikin, a pa dôngmahai Bilhaii le Zilpaii nâihai kôla a om ngai a ni. Khan Josefa’n an isêl lam a pa kuang an hrila.
Khannisianlân, kha siahlo kha a fe suaka, a siahlo chanpui inkhat a sum, a duli irza intângtu kha a va hmua, a chela, a bohroka a chela, ‘Ni intâng kha ni pe roh,’ a tia.
An milung ngarzia an hriatin poi a ti tak taka, ningmur takin a enhai hnungin kha pa kuang khan, “Ni kut inphar roh,” a tia. A hong phar suaka, a kut kha a hong dam pe tâka.
Siahlo kha a honga, kha thu kha a pu a hrila. A chongpupa kha a ning an mur tâka, siahlo kuang khan, ‘Fe latin lân, kholaidung haia, inkongkâr haia, fe’n lân, invâihai, kholra baicha hai, mitcho hai, ke’nbâi hai, hi hin hong hruai lût roh,’ a tia.
Khahai tho hrangin chu kin chi hrai sikin a pom khom kin zak. Khannisianlân, tukhomin i ang lama khom an irsong ngamin chu, into angin ki ichong a ni, kei khom ki’rsong ngam.
Nin hruaituhai thu zôm unglân, an thupêk murdi zui roi. Pathian kuang an sintho an lan sîr hrang sikin irngam loiin nangni an enkol ngai a ni. An thu nin zômin chu, raifân takin sin an ti, khano’nchu, intak pumin sin an ta, nin ta hrangin sa no ni.