Khannisianlân, a irchutirhai khan kha thu kha a’rngaina lam chang inhre mahai, anni ta hrangin kha thu kha irthup a ni sikin, imo a ihril khom inhre mahai.
Kha kha a irchutirhaiin a phuta khan chu inhre thei mahaia, khannisianlân, Jisua chôiindôma a om zoi tena chu, a chungchâng, khaanga irziak a ni, a chunga kha thil kha lei itho a ni an inhriat thei ta.
Kha lai taka khan irchutirhai kha an hong tung nôka, nupangnu a ichongpui kha an hong hmu’n chu, a sân ar khêl an tia. Khannisianlân, tukhomin, “Imo ni izong? Ithoa mo nupangnu kha ni ichongpui?” khom ti mahai.
A hnungkhôn taka chu irchutir sômhleikhathai bu an nêk lai takin an kuang an lâr nôka. A thoinôk hnunga a hmuhai chong taksôn loiin an milung an inngar sik le iamna reng an nei no sikin, a halirchuhaia.
Khannisian, Jisua kha a’rheia, a irchutirhai tiang a ena, “Setan, ki hnunga fe roh. Ni ingaituana hi Pathian ata ni loiin, mihriam ata kêng a ini!” tiin Petera kha a hala.
Khan, Jisua’n an kuang, “Nangni khom hi dôr hi nin la inhriat thei loi mo? Hi hi inhre mak chêi mo? I khom pên tiang rengata mihriam sûnga lût hin ama porinchetir thei mah;