27 Khannisianlân, Jisua’n a kuta a chela, a kaithoia, khanchu a hong thoi tâka.
A kut chang tiang a chela, a kaithoia, voikhat rengin a ke le a ke ârtui ruhai kha a hong hrât zôi zel tâka.
Ama kha a va pana, a kut a chela, a kaithoi tâka, an khur kha a boi zôia, fâk le nêk a siam pehai ta.
Petera khan an bana, a kaithoia, mi irthianghai le meithâihai kha a koihaia, damin an kuang a hruai tâka.
Khan Jisua’n mitcho kut kha chelin kho pên tiang a fepuia; a mit an chil pe zoiin chu a chunga kut a’rnghata, a kuang, “Ni hmu thei ta mo?” tiin ar dona.
Khan, nâipang kut kha a chela, a kuang, “Talitha, Kum,” a tia, (kha kha tôinu, thoi ro!) tihna a ni.
Jisua’n a saterengin lung an khama, a hong inbana a tôna, “Ki nuam e, hong irthiang ta ni ti,” a tia.
Rengpa ni Pathian hin nang chel mai ki ta, “Chi no ro, nang san ki ti,” Keima’n ki iti a ni.
Khannisian, mipuihai an hnot suakhai zoiin chu nâipang omna khan a lûta, a kuta a chela, nâipang kha a hong thoi tâka.
Khan a khêk suaka, deng an theitir bit hnungin a hong suak tâka, nâipangtepa kha thi ang dôrin a oma, mi tamtakin chu, “A thi tâk kêng,” an tia.
Khan Jisua ina a va lûtin, chu a irchutirhaiin a kuang, “I sika mo keini’n te kin inhnot suak thei loi?” tiin inrûkin an irdona.
Sipai hruaitu inlaltak khan a kuta a chela, a hruaia, inrûkin, “Imo ni hril hrang ni inei?” a tia.