Khanchu vârna dik chu imo a ini, ti hmusuak hrangin a sân ki suia, thil tinrêng a omna sanhai khom chu hmusuak ki tuma. Khante, imo ki hmu suaka? Ki ihmu suak chu, hi hi a ni: pualoia om hi sa maka; lusiat anga om khom hi invêtna a ni tihai hi a ni.
Sual sin hrangin a sân an hrât ngaia, mi dik thisen insuak hrangin an irhnot ngai. An thil irngaituana a koi zoia, an fena hmun tina thil a siat zoi ngai.
Lungrîl sual irput no unglân, kum sarina, lâkai intâng ngaidamna zoro anai tâka; tiin ni urêng inriang kha ngîkin ni mitin kâp no’n lân, itea khom irkômpui no unglân; nin chunga a lungchuk loina Rengpa kuang an sîrin chu thilsual tho nina nin ti.
Mi sa le mi irchong tak ngai, ite inret nei ngai loi khan a urêngpa mani, a dôngma nei lai mani, a nâi la dam sunhai mani khom fa hranga khan irlôk nuam an ti.
Khaang dênin nangni vânglaihai, ulian kuanga irpêklût roi. Sin nin irsanirhlôm theina hrangin thuhnuairôlna irbelin sin tho roi. Pathian Thubu’n, “Pathianin lârirpâkhai a doia, irngaiintômhai chu a lunginkham ngai,” ti a nia.