41 Khan, nâipang kut kha a chela, a kuang, “Talitha, Kum,” a tia, (kha kha tôinu, thoi ro!) tihna a ni.
Khan Pathianin, “Vâr hong om ri se” a tia; khanchu vâr a hong om ta.
Ama khan chongin a tia, a hong om indet tâka; Thu a pêka a hong om indet tâka.
Ama kha a va pana, a kut a chela, a kaithoi tâka, an khur kha a boi zôia, fâk le nêk a siam pehai ta.
Jisua’n a saterengin lung an khama, a hong inbana a tôna, “Ki nuam e, hong irthiang ta ni ti,” a tia.
Anni khan an innuisana, khanchu, an rêngin an hnot suakhaia, nâipangtenu nu le pa le ama zuituhai kha a hruaia, nâipangtenu zâlna hmuna khan an lûta.
Nâipangtenu kha a hong thoia ar lôi thei zôia, ama kha kum sômhleihni mi a ni. A sân ar khêl an ti tak taka.
“Chi tamtak paa nang siam ki ti,” ti irziak ang khan, a iiam Pathian, mithihai inhring nôktu, thil om loihai inomtirtu a iiam Pathian mithmua khan; Abrahama chu ei renga pa a ni.
Itinrêng ar cham hnuaia sia theitu khan, ei taksa intem tak hi ama taksa roiinpui anga om hrangin a sinthotheina khan a ni indanglamtir hrang a ni.