Mihai chong set sat kin hriata, “Hmun tina ichi zât irkhêla om ngai! Tho thuneituhai kuang la va hnôl ta rei,” tiin ki rual sahai lua’n kin rîl zoro an inghâk chian a ni; “huang thei duai an ni itinin, khanchu chel ei ta, phuba la ei ta,” an tia.
Khanchu hruaitu le thuneituhaiin an inhriatin chu zoro’nchum an zonga, khannisian zoro inchum hmu thei loiin, a dik loina lak hmu loiin; a iamomzoi sikin, dik loina le sualna mi ni loi a nia.
Khataka khan mi inkhat kut zenginthi a lei oma. Khabana, mi senkhat Jisua’n a tho’nsual tia hnôl nuamhai an lei om saa, Jisua kuang, “Sabat nia mi indamtir hi ei Dânin a ikhap ma ni?” tiin an irdona.
Khanchu, zoro’nchum an irdîp chaka. Ramoptu roirêlna le ar chamneinaa an tung theina hrangin a chong insuala chel hrangin enirchiktu senkhat mi dik anga inlang, an tîra.
Farisaihai laia mi senkhatin, “Hi pa hi Pathian ata zuang suak ni ma, Sabat a ser no sikin,” an tia. Senkhatin chu, “Mi sualin itin mo hiang sinirkhêl a itho thei hrang?” an tia. An laia irsenna a hong om tâka.