“khan lungkham takin puhaio, nin sinthotu ina hin irngam unglân, nin ke nin kut irsûkin zân riak unglân, zîng nôka nin thoi le nin fena hranga la fe ta roi,” a tia. Khannisianlân anni’n chu, “Ni no ni, keini chu kholaidunga riak kin ti,” an tia.
Josefa’n a uhai kha a lei hmuhaia, a la’nhriathai maia, khannisianlân an inhriat thei loina irbelin a’rvoa, henhrum tak takin a chongpuihaia, an kuang khan, “Kho rengata hong mo nin ni?” a ti pehaia. Anni khan, “Bu irchôk hrangin Kanaan ram rengata zuang kin ni,” an tia.
Phâivua’n a ni nona tiang a nam tâk sika khan lunginzîng taka irkuang an ivailâi chu a hmua; kôlirsal tônin dîl chunga khan anni tiang a honga, pialhai a tuma.
Chong bâiin an chela, “Kin kuang riak sa ta roh, an hnung ok tâk, misa khom tâk hrang a ni ta, a inthim hrang tâk kêng,” an tia. Khanchu an kuang riak hrangin a lût tâka.