Juda mihaiin an chunga vânduaina irkhêl intungtir hranga ki thiltumhai inhriat pumin, an omdân saloihai an irlet thei duaiin; an irletin chu an tho’nchâina le an sualnahai inzahai ki ti,” a tia.
Khasikin, nang mihriam nâipa, sala intângnaa fe hrang angin ni neinunhai intêl infelin lân, khan sûn khovâra an mithmu ngêta sala intâng hrangin fesuak ro, an mithmu ngêta hi hmun ata hmun danga irson ro, tehelzong insûngkua an nina kha, an ngaitua thei nâk mo.
O Efraima itin mo nang ki inthapai thei hrang? O Israel, itin mo nang ki intha thei hrang? Itin mo Adama angin nang ki isiam thei hrang? Itin mo Zeboim angin nang ki inomtir thei hrang? Ki sûnga ki milung a’rleta! ki lungkhamnahai kha a sêm irvâm lik tâka?
O Efraima, itin mo nang ki ilô hrang? O Juda, itin mo nang ki ilô hrang? ni lungthungna kha zîng sûmphâi angin, inrang taka irdo irhmang nôk angin a ni.
A la chonglai takin, sûm vâr takin anni chu a’rhlîkhuhaia, sûm ata hnuk irhaiin, “Hi hi ki Nâipa, lungthungtak, ki ilôm tak tak chu a ni; ama thu irngai roi,” a tia.
Taksa hrât loina sika dânin a itho thei viat loi kha Pathianin a zuang tho tâka; mihriam taksa sual ang irputin a Nâipa ngêt kha, sual irbôlna’n Pathianin a zuang tîra; taksaa sual om chu thiamno an changtir tâka;