“Hnuai tiang ata Seol chu ni hong tungna nghâkin, a ibuai a ni ta; mithi hnuaia hruaituhai murdi chu nangma zârin an phut nôka, nam tina rênghai chu an rêngtoihmun ata a hong kaithoihai ta.
Nangma Kapernaum khom irvân dênin inpâk ni ini hrang ma ni! mithi khua dênin ni zu fe hrang sôn mak che! Nangmaa sinirkhêl isinhai kha Sodom khuaa sin ni sianlân chu, a vuan ten hin la om mai a ti.
Ni mit khomin nang an tûktirin chu kêlsuakin lân, pai rak roh! Mit kiang hni neia hremhmun meidîla nang pai nêkin chu, mit kiang khat vai neia hringnaa lût ni ta hrangin a sa ual.
Keima’n chu nangni ki hril, mâni urêng chunga ningmur chu a chungthu rêl ni a ti; a urêng “hmangnaboipa” ti chu Sanhedrin-ah rêl ni a ti; a urêng “invêtpa” ti lenvâng chu hremhmun meia fe inruk a nih ti nangni ki hril a ni.
Ni mit chang tiangin nang an tûktirin chu kêlsuakin lân, pai rak roh; ni taksa pumpui hremhmuna pai nêkin chu taksa mit kiangkhat boi chu ni ta hrangin a sa ual.
Khan, a hong sâma, ‘Ka pa Abrahama, lung nin khamin lân, Lazara kha a kut pâr hmor tuia inchie sianlân, ki milei indâi hrangin zuang tîr ro ba, hi mei choka hin a sân ki na tak tak kêng,’ a tia.
Jisua a hmu’n chu a khêka, a makunga khûksadelin, inring takin, Jisua Pathian Anchungtaka Nâipa, Imo ni lo hrang ni iti? Deng nin theitir no roh, tiin a ngêna.
Khanchu, annihai huangtu Diabola kha, sahrâng le deipu dol omnaa, kâta kâng meidîla khan an paihaia, kha khan a sûn a zânin hremna tuangin kumkhua’n om ta an ti.