Khan, an rêngin puan chek an pêk senga, an suak chanpuihai le an urênghai, anni thata an lei iom ang dêna om hranghai kha an irkip mâka chu la nghâk ual hrangin an hrila.
Rengpaa khan lôm tak tak ki ta, ki Pathian chunga hin lôm ok ki ti. Moineitu ochai anga irvô le moi a irvô ang hin, Jerusalem khua chu saninhringna le inhnêna puanin a hong ituam tâk a ni.
Kha irzoiin chu ki hong ena, mipui tam irkhêl tep zoiloi, zât tin, chi tin, nam tin le chong tina mihai puan chek sila tûm ônhai chôiin, rêngtoihmun le Belrate makunga ngîr ki hmua.
Nin Irtha dong kha suak anga ichia nangni inomtir nôk hrang ni loiin nâia nangni siam hranga Irtha a ni ual; khasika khan, “Abba! ka Pa” tiin ei ikhêk suak ngai a ni.
“Irtha’n koiindanghai kuang thu a insîr hi mikuar nei murdi’n irngai roi! An hnêtu ka chu mana irthup kha pe ki ta, lung ngoi a chunga irhming thar irziak, a dongtu ti no’n chu tûte’n an inhriat ngai loi kha pe sa ki ti, a ti,” tiin.
Khasikin nir chong theina hrangin rângachak meia irthiang tâk hai, ni korongboi ser an lang loina hranga ni sil hrang puan chek hai, ni hmu theina hranga mitna hloi hai ki kuang ircho hrangin nang ki ti.