“Tânga fe unglân, oliv ônhai, irhmûi ôn zârhai, le tûm ôn hai, thing lianpahai irngamna hmun sinna hrangin va la roi,” tiin an khua le Jerusalem khuaa inpuangin a om hrang thu an tepa.
Khanchu thubuaihai a oma niin chu, ochaihai khan ki dân ang takin roirêl an ti. Khanchu, ki kûthai chu ki dânhai le ki thu angin hmang an ti. Ki sabat nî khom chu an ivong irthiang hrang a ni.
Kha nî khan tukhomin sin pangai nin itho hrang ni ma, Pathian chubai mûk hrangin nin inkhôm hrang a ni. Hi dân hi nin irchihai khomin an omna kipa kumkhua’n an izôm hrang a ni.
Hihai hi Rengpa chôiindômna’n hruaithe nin hmang hranghai chu a ni, irbukkhôm nei nin ta, fâk hrang thilinhlanhai, hâlirvôm thilinhlanhai, bu le bâl thilinhlanhai le irbôlna chi danghai le in hrang thilinhlanhai, a hun bi taka nin inhlan hrang a ni.
Tânghaia thurchi Sa intunga, irngeina thu tânginsampuitu ke kha en ta! O Juda, ni kûthai kha serin lân, ni thu’nkunghai kha sua ro: mi pualoi khan nang paltan nôk ta no ni; irhmangtir chit a ni tâka.