Khan “Nâipang thi hrang kha en ngam ma ung,” a tia. A chi sikin hla rak loi, thal kâp tung thei hrang tena ang khan a mân tiang a va toi ngota; inring takin a chap tâka.
Ki mihai chunga hianga thil saloi tung hrang hi itin mo ki ituang thei hrang? ki mihai leh ki urênghai an that zit hrang hi ki ien ngam hrang ma ni?” a tia.
Rengpa ngêtin a iti a ni, ‘Nangma le ni rual danghai hrangin ichiomin nang siam ki ta, an râlhai khandai leh an rêngin thata an iom kha hmu ni ti. Juda mi murdi chu Babulon rêng thuhnuaia ki isia hrang a nia, senkhat chu intângna ina om hrangin a rama hruaipaihai a ta, senkhat chu thathai a ti.
Khan nang chu ni mi lianhai le ni mipui irdoina hmun ata, châm le hripui ata dam suaka la omhai, nin rênga nangni that nuam rêng Nebukadnezara’n nangni that a ti. Mi tukhom khonzâna mo, lungkhamna mo, nin chunga inlangtirin nangni hôi viat no ni. Keima Rengpa hin ki iti a ni,” a tia.
Zôk thei no chi nia; chelin om ni ti, ama kuang pêkin om ni ti. Ama chu hmâiirtongin hmu ni ta, hmêl irhmuin chong nin ti; kha hnung chu Babulon rama fe ni ti.
Khanchu ki ti pe nôka, “Ni nupanghai le ni nâihai ngei khom an kuta irthokin zôk thei no chi ni. Babulon ram rêngin intângnaa nang hruai a ta, hi khopui hi ihâlpai zit ni a ti,” ki tia.
Hmâr tiang ata nang doi an ta, sipai tamtak leh zuang an ta, an pho le lukhumin nang irhual khum an ti. An kuta nang inhlan ki ti, an dân angin ni chunga roirêl an ti.