Manasea’n ite ti loihai a that intamhaia, Jerusalema thisen a iluang hluk a ni. Juda mipuihai chu millim biak an uartirhaia, Rengpa ta hrangin thilsual an itho a ni ta.
“Israelhai chunga ki itho ang kha Judahai chunga khom tho ki ti, Judahai chu ki ihmu phâk loina rama inhnotsuakhai ki ti. Ki omna thân hmun, ki inkung tempil chu suaksan ki ti,” a ti a ni.
Jerusalem hin thil saloi a tho intam hrai sikin, a innim a ni ta. A’rngaiinhluhai khan an en irhniama, a silkai boi kha an hmusuak tâk sikin, Inzakin a khêka, hnung songsanin a om.
O Rengpa nang ki ngên, ni felnahai sikin ni ningmurna le nuarna chu ni khopui Jerusalem tâng irthiang ata kîr sianlân; kin sualhai le kin pahai dik loina sikin Jerusalem le ni mihai hi kin kôla om murdihai hi insîrinsiat kin ni ta.
“O Jerusalem, Jerusalem! Deipuhai thattu, Pathianin ni kuanga itîra omhai lei dêng thattu! Ârpuinu’n a têhai a mitha hnuaia a iop khôm angin ni nâihai voi iza mo op khôm ki tuma, nuam mak che?