22 Ki tâkna hrang khur an choia, ki’rkhitna hrang châng an kam sikin, râlhai chu hong tîr thutin lân, an inhai inmokin lân, anni chu khêkin tîrhai roh.
Ki hringna inboi tuma zongtuhaiin chu nin ôktirna hrangin châng an kam ngaia; Ki siatna hrang zongtuhai khom khan thu saloi takhai an insîr ngaia, Sûn sôtin huangna thuhai an ngaitua ngai.
Sual hi thil sa thuanna’n mo a ini? ki tâkna hrang khur an isin a ni. Ningmurna’n ama chu a nin sipa, ni kuang hongin an irthûla ki izong kha inhre mai roh.
Mihai chong set sat kin hriata, “Hmun tina ichi zât irkhêla om ngai! Tho thuneituhai kuang la va hnôl ta rei,” tiin ki rual sahai lua’n kin rîl zoro an inghâk chian a ni; “huang thei duai an ni itinin, khanchu chel ei ta, phuba la ei ta,” an tia.
Rengpa’n khonzâna nei viat loia khopui a insiat ang khan anni chu om ri sehai. Zînga in sûnga chapa khêk inhre sianlân, sûn laitaka irdoina khêk irhâi inhre ri se.
Khêk irhâi, nupang nâiha isêa khêk irhâi angin kin hriata, Nupang nâi nei masa taka khêk irhâi ang khan, Kha kha Jerusalem phûk irsam khêk irhâi a nia, A kut pharin, “Ki isiatchit tâk a ni! Ni that hrangin an hong tâk!” a tia.
Rengpa’n a mihai kuang, “Bora puan sil unglân, irvut kâra inhlum roi. Nâipasal nei sûn ang takin mitrithi sômin chap roi, nangni doi hranga hong khan nangni an siat zêl hrang tâk sikin.