Khan Rengpa’n, kha rimhoi kha an hriata, Rengpa’n a lungrîlin, “Irnêng chung hi chu mihriam sikin khuasâl ta no ninga, mihriam lungrîl ngaituana hi an chînte ata an sual sikin, atûna ki isoisak ang hin chu thilhring murdihai khom hi soisakhai ta no ning.
Hi hi a ni, misa hnuaia sintho murdi laia sin saloi chu, mi murdi chunga mongna hmunkhata tung hi, mihriam nâihai lungrîl chu sin saloia sip a nia, an hring sûngin an milunga invêtna a oma, kha hnunga mithi kuang an fe tâka.
Nin kezapha ata hôi loiin la na irsua ving nin ti, a pop a liam, vîk irdul insip nin ti: An sui khom insui loiin, a tuam khom tuam loiin, hloi khom pol loiin.
Hi mihai lungrîl hi inchotir pehaiin lân, an beng sêt sianlân, an mit inthim pehai sian. Anino’nchu, an mitin hmu an ta, an mikuarin inhrena an ti, an lungrîla inhre mai an ta, irletin indam nina an ti, a tia.
An milung a lei inmôl tâka, An mikuar a lei sêt tâk, An mit khom a lei zîng tâk sikin. khano’nchu an mitin hmu an ta, An mikuarin inhriat an ta, An milungin inhre thei an ta, Keima tiang hong irhei kîr an ta, Ki lei indamhai itinin, Pathianin a ti,’ iti kha.
Milung ata nin ngaituana sual hai, mi thatna hai, uirena hai, irditna hai, inrûkna hai, milaka irsêlna hai, Pathian hril siatna hai a ihong suak ngai a ni.
Jisua’n kha kha an hriatin an kuang, “Mi hrisêlhaiin daktor innang ngai mahaia, mi irveisiahai kêngin an innang ngai a ni. Mi felhai donsui hranga zuang ni ma unga, mi sualhai donsui hranga zuang kêng ki ini,” a tia.