Rengpa’n, ‘Vîk intuangtir hrang a sa,’ a tia. Na a ituang tâk a ni. A hringna chu sual irbôlna’n ni pom tena, ar chihaiin hmu mai an ti, a dam lai sûn bôk pe ni a ta, a kuta Rengpa indit lam chu hlochuk a ti.
Khannisian, ama’n kin sin insiatnahai sikin sâbe a tuanga, ei sualna sika soisak a ni, Irngeina ei nei theina hranga hremna tong a ni, a vîk tuangna chu ei damna hranga a lei ni.
Irngai ro, mi inkhat, mihriam nâipa anga inlang hin ki hmûr a zuan thema; khanchu ki bâi ki hong ânga, ki kôla ngîrpa kuang khan, “O Rengpa, inlârna sikin ki char kin donga, a ni delin kin hriata, irthahrui boi angin ki oma,
Khan, a makunga ngîrhai kha a hong chongpuia, “A sil le kai porinche kha hlîk pe roi,” tiin. Khan, ama kuang khan, “Irngai ta, ni tho’nsualnahai kha kin boipai tâka; khanchu silkai hlutakin nang irbeltir ki ti,” a tia.
Irngai ta, zenginthi inkhat a zâlna le ileh a kuang an hong irzôna. Jisua’n an iamzia a hmu’n zenginthi kuang khan, “Ki nâi, irtharngam takin om roh, ni sualhai ngaidam a ni tâk e,” a tia.