Ram hnuaia thing tin laia apple thing angin, ki lungdi chu ruathartehai laia a ni; a dâihlîm hnuaia ki toi nuama, a rahai khom ki bâi ta hrangin thum tak a ni.
An phîngchâmin tuiinhrâl ta ngai no nihai, phâivua lum le sûn misa lum khom chi ual no nihai. An hruaitu’n an renhaia, tui tamna hmuna a hruaihai ngai.
Khanchu tui luangna hmun tina khan ramsa chi tinrêng le ngahai om an ta, tui khan tuipui thia tuihai kha irthiangtir a ta, a luangna hmun tina hringna intungtir a ti.
Khan Sipaihai Rengpa’n, “Kha zoro kha a hong tung tena chu, Davida irchi suanpâra mihai le Jerusalema mihai, an sualnahai le an millim biaknahai thâr irthiangna hrangin tuikuang inhong pe ni an ti.
Khan, Irtha le moi khan, “Hong roh!” an tia. An hriat murdi’n, “Hong roh!” ti sa ngêt ri se. Tukhom a tuiinhrâl murdi chu hong roi; a nuam murdi’n hringna tui hi manboiin in ri se.
Belrate, rêngtoihmun inlainaa om kha a enkoltu ni a ta, hringna tuikhanglianhaia tuang a ti. Khanchu, Pathianin an mit ata mitrithi tinrêng huipai ta a ti,” a tia.
Hani kha a chongchaia, “Rengpa chunga ki lungrîl a lôm tak taka, ki hrâtna chu Rengpa chôiirsângin a om ta, ki râlhai chu ki bâiin a phenênga, Pathian saninhringna khan ki lôm tak tak a ni ta.