Khanchu Abrahama chu an boka, a lungrîla, a minui an za pea, “Kum irzakhat mi hin mo, nâi a la inei hrang? Sari kum sômkuak mi hin mo nâi a la inei hrang?” a tia.
Hi mihai hi tu mo nin neitira? Ki nâi neihai ki sûnhai zoi tâka, sala intângin kin vâia, hihai hih tu mo a nin liantir pe a ini tâk? Ki bing vaiin an ni mâka, hihai hi kho tianga mi mo an ini? la ti ni ti.
Khaanga thil kha tu moh inhriat ngai? Tu moh a lei hmu om tâk? ramhai hi sûn khat kâra a iom thei ma ni? Nam khom hi a hong isuak thut thei moh nin isôn? Zion khua hin chu a hor vei phut chak a nia, nâipasal a nei zôia.
A mi’rthiang, ama iamtuhai kuang ata roiinpuina le chôiindômna dong hranga a zuang tika chu, kin thuhril nin lei iam sikin nangni chu kha iamtuhai laia khan kop sa nin ti.