1 Israel indam ki tumin Efraima sualna a hong inlanga, Samari sualna le huang an uara, sûng tiang inru a hong lûta, pên tiang hrâtlâksong pâlin an roka.
Ni makunga chu kin pualoinahai hi irthup thei ni mah: Kin sualnahaiin mual an phoia, kin pualoina chu kin inhriat maia, kin inchâinahai khom irnghil ma ung.
Ram dang mi khataka omhaiin, ‘Babulon ram chu changpui hrang ei nuama, khannisian an hnung hrai tâk. Tho ama chu masan ei ta, in sûng tiang lei fe ta rei. Pathianin ar nakhrât murdi’n Babulon chu a insiatchit a ni tâk hi,’ ti an ti,” a tia.
Khan, ni zuarpui ulian ual chu Samaria, ni vei tianga om ngai kha ama le a nâinuhai leh an ni; ni zuarpui nâipang ual lak chu, ni chang tianga om ngai kha Sodom le a nâinuhai an ni.
Ulian ualnu irhming chu Oholai a nia, (khanu khan Samari an entira) a sangnu irhming chu Oholiba a ni, (khanu khan Jerusalem chu an entira). Khan, an ruaiin ki luahaia, nâi le tehai an ni nei pea.
O Jerusalem ni sintho porinchehai khan irthiang loia nang a isia a ni hi. Nang irthiangtir ki lei tum nâka chu, irthiang loiin ni la om maia. Khasikin, ki ningmurna hi ni tuang mâka chu irthiangin om nôk ta no chi ni.
Samari rama lênghai kha Bethaven sehrâtte sika khan chardongin om an ta. Ama ata a irhmang tâk angin khataka mihai kha an chardong a ta, khataka ochaihai a roiinpuina chunga la lôm ngaihai khom.
Efraima khan milak thu’n a nir hual vêla, Israel sûnghai khan huangna’n; Juda khomin Pathian tiang ngaisak maka, mi irthiang chunga khan iam a iom loi a ni.
O Efraima itin mo nang ki inthapai thei hrang? O Israel, itin mo nang ki intha thei hrang? Itin mo Adama angin nang ki isiam thei hrang? Itin mo Zeboim angin nang ki inomtir thei hrang? Ki sûnga ki milung a’rleta! ki lungkhamnahai kha a sêm irvâm lik tâka?
Efraima khan phâivua a iama, nisua phâivua khan a zui ngaia; milak thu le irsen indarna thu an pungtir sit sita, Assuria leh thu an inkunga, Aigupta tiang khan hriak a pêl lûta.
O nangni, ochaihaio, hi hi inhre unglân, nangni Israel sûngkuahaio, irngai unglân, o inlaltak sûngkuahaio, mikuar sung roi, roirêlna kha nin ta hrangin a nia; Mizpa châng le Tabor tânga lên inzar nin ni sikin.
O Efraima, itin mo nang ki ilô hrang? O Juda, itin mo nang ki ilô hrang? ni lungthungna kha zîng sûmphâi angin, inrang taka irdo irhmang nôk angin a ni.
An chung a rik e! ki kuanga irthokin an fe irhmang tâka, irhmangna an chunga a tung e! ki chunga tehel an zong tâka, keima’n chu ki saninhring nuama, anni rêkin chu milak an ni tho khuma.
Pathian irlim sâla khomâksâma, ‘O Dan, ni Pathian a hring angin,’ le Beerseba fena lampui a ihring mai angin, tihai kha, khaang mihai khom kha chu irtet an ti, thoi nôk viat no nihai, tiin.
Omria thu’nkunghai kha vong mai a nia, Ahaba sûngkua thiltho murdihai leh an inkungnahai khan nin ife a ni: khanchu hmun irama nangni ki isiam hrang a ni, a sûnga omhai hi nuiza siamna’n om an ta, khan, ki mihai irhming siatna kha pêl ni ti.
“O Jerusalem, Jerusalem! Deipuhai thattu, Pathianin ni kuanga itîra omhai lei dêng thattu! Ârpuinu’n a têhai a mitha hnuaia a iop khôm angin ni nâihai voi iza mo op khôm ki tuma, nuam mak che?
“O Jerusalem, Jerusalem, deipuhai thattu, ni kuanga tîrhai lunga lei dêng thattu! Ârpuinu’n a tehai a mitha hnuaia a iop khôm angin ni nâihai voi iza op khôm ki tuma, nin inuam loi kha?