Kha kha an panna hrang chu a ni. Keima Rengpa hin an chunga thilirkhêl minli intungtir hrangin ki lei irêl infel tâk a ni. Irdoina hmuna that ni an ti; an ruakhai chu uihaiin kaizamhai an ta, vâhaiin fa an ta, an fâk banhai chu ramsahaiin fa an ti.
Mihaiin, hi ram hi ramchâra mihriam mo, ramsahai mo om loina hmun anga ni hrangin, Babulon-hai kuta pêkin la om a ti, an tia. Khan loi hmunhai chu hi rama hin irchôkin an la iom nôk hrang a ni.
Khasika khan kêng rampui kâra kâmkeibakneiin thathai a ta, ramchâra irthoka inêhaiin sânphorhai neng an ti. Keiârsihai khom an kho sûnga lût an ta, Tual an suaka niin chu, sânphor ni an ti. An sualhai a tam hrai sikin, zoro tina Pathian hnung an songsan ngai sikin.
Jerusalem mihaio, hi buaina hi nin irdînna hrangin irningna thil tung ri se, khano’nchu nangni ki imâksan hrang kêng. Nin khopui hi ramchârin siam ki ta; tûte zel om thei no ih,” a tia.
Khan, hiang hin a tia: Sahrâng minlina chu irnêng chunga ram minlina ram danghai nêka danglam ual, irnêng pumpui fâk bu buana, chîla inpot hrang ni a ti.
Jakoba-hai mi la omsunhai kha namhai laia le chi tamtakhai laia khan ramhnuai sahai laia kâmkeibaknei ang le belra pâl laia kâmkeibaknei vânglai angin om a ta; kha khan a fe theng photin chu, a sirphaa, an pot thêra, a santu hrang khom tûte om mahai.
An lua bâli an phula, beidongin an châa, “Kho roiinpui ar chongna sika tuikhanglian irkuang neihai khom lei irchong sa thei! A chung a rik! A chung a rik! Dârkâr khat sûngin te ar hmang zit lam tâk hi,” tiin an khêka.