Khanchu Abrahama chu an boka, a lungrîla, a minui an za pea, “Kum irzakhat mi hin mo, nâi a la inei hrang? Sari kum sômkuak mi hin mo nâi a la inei hrang?” a tia.
Khan, a dôngma kha nâi nei loiin a chinga, khasikin Isaka’n Rengpa kuanga nâi a zong pea. Khan, Rengpa’n a zongna chu sat a vura, a dôngma Rebeki chu an râi tâka.
Khan Rakili’n chu Jakoba leh nâi nei thei loiin an om ti an hriat suakin chu, a unu a hnarsa tâka; Jakoba kuang khan, “Nâi ni pe ro, khano’nchu, ki ithi hrang kêng,” a tia.
Elisa’n Gehazia kuang, “Hi nu hin a nin ren bâka, imo ei itho pe ta hrang? Reng mo, sipai hruaitu chongpui a inuam mo a om irdon ro,” a tia. Kha nu khan, “Mâni irchipuihai laia om kêng ki nia, ite innang nei ma ung,” a tia.
Khanchu a pasal Elkana khan a kuang, “Hani, itho mo ni chapa? Itho mo bu ni inêk loi? Itho mo beidong ngaisiata ni iom? Nâipasal sômkhat nêk khomin ni tah hrangin chu ki isa ual loi ma ni?” a ti pea.