Reng Jehosafata’n, “Rengpa kin irdon hrang deipu mo an om?” a tia. Jehorama sipai hruaitu inkhat hin, “Safata nâipa Elisa, hitaka hin a om, deipu Elija hnungzui ngai kha,” a tia.
Elisa’n Israel rêng kuang khan, “Itin mo nangni ki isan hrang nin nu le pahaiin an lei irdonhai ngai deipuhai var donhai unglân sa no ni mo,” a lei ti pehaia. Jehorama’n, “Ama Rengpa kêng hi a ini eini rêng inthumhai Moab rêng kuta ni siatu chu,” a tia.
A neinun hmang murdihai leh khan Pathian mi kuanga a hong kîr nôka, a hmâikunga a ngîra, “Israel rama ti no hin chu ram danga Pathian om mah ti kin hriat ta, en ro, ni siahlo hin thil nang ki ipêk hi lungkham takin ni la pe ro,” a tia.
Renghai chu ni pahai ni an ta, rêngnuhai dônhai an ti. Irnênga khûksadelin chubai nang mûk an ta, ni kea vâiphin kop chu inliak an ti. Keima hi Rengpa ki nih ti nin hriat theina hrangin, a ni nghâktuhai tûte mualphoi irla no nihai.
Deng nan theitirtu irchihai chu kûnin ni kuang hong an ti. Nang a hnuaisiahai ngai chu, ni ke bula khûksadelin om an ti. “Rengpa khopui, Israel mi irthiang Zion,” nang ti an ti.
Inhnung tiang chu rêng Zedekia’n a ni koia, dâihrekin rêng ina khan, “Rengpaa irthokin chongbe mo a nei?” tiin a nir dona. “A om,” tiin ki sâma. Khan, nang hi “Babulon rama rêng kuang pêkin om ni ti,” ki ti pe saa.
Irngai ta! Setana pâla mi senkhathai, Juda ni loia, milak tho Juda irtihai kha hong tîr ki ta, ni ke bula chubai nang hong inmûktir ki ti; khanchu khahai khan lung nang ki thung tih inhriat an ti.