Absaloma khan, “Mi tin thubuai neihai mani, zong hrang neihai mani chu keima kuang an hong theina hrangin keima hi, hi rama roirêltu’n ni siam sianlân, ki inuam a ni. Khanchu fel takin rêl pehai ki ta, a lei ti pehai sa ngaia.
A pung irzûla a sum inpûktir ngai loia, Thiam chang ual thiamloi inchangtirna hranga fâk inrûk la ngai loi mi chu. Khaang thil thotuhai chu itika khom inhnîng no nihai.
Kha no khomin, mipui laia irthok mi theithiam, Pathian chi mi, mi dikhai, fâkinrûk fel loi khôkmâk mihai inthangsuakin lân, anni chu sâng khat chunga roirêltu, irza chunga roirêltu, sôm ringa chunga roirêltu, sôm ruk chunga roirêltuhai ni hrang se roh.
Ama chu mi vâr mani, into mani ti tu’n mo inhre thei hrang? Khannisian hi rammuala ki vârna hmanga ki lei itho, thil tinrêng chu ama’n a la hong ichang hrang a nia, khasikin chanlamboi ving a ni.
Nin hruaituhai chu nakhrâtsong an nia, Inruhai rualsa an ni; mi huang hrang an zonga sum irzûlin an om zoi ta, Farahai diktakin roirêl pehai loiin, meithâihai enkolna khom nin irsama.
Diktaka sinthoa, thil sa hril ngai chu, irhuangna saloi nuam ngai loi chu, fâkinrûkna hmuna kut irdînthei thisen insuak hranga insâp nuam loi thil sual tho hranga kop nuam ngai loi mi chu.
Khataka hruaituhai khan fâkinrûkna sabeiin roi an rêla, khataka ochaihai khan hlo sabeiin an irchûtira, khataka deipuhai khan sum sabeiin pânzia an ena: khaang dôr khom khan Rengpa kha ei laia a iom loi ma ni? Thil saloi ei chunga zuang tung no ni tiin Rengpa chunga nin irnghat a ni.
Sum irngaiinnat hi sual tinrêng bul a ni, Sum nei intam an itumna tiang senkhat chu iamna hi an pêtsana, chardongna tamtakin an lungrîl an bingin an suninkhoi ngai a ni.
Atûn chu nangni hruai hrang khom nin nei tâka, kei lak ki tarin ki samhai khom a chuak ta, nâi pâl khom nin laia hin ki neihaia, ruatharte ki ni lai ata atûn ten hin nangni ki lei ir-ôi mai tâka.
Ochai iamom tak ki ta hrangin inthang nôk ki ta, ama khan ki lungdo inchuk a ti. Sûngkua det takin siam ki ta, kumtuangin ki sahriak irthu makunga khan sintho a ti.