13 Elija’n an hriatin chu a songkol irfual leh a hmâi a hîpa, rôl kotbâia hin imo ni itho? a tia.
Kha hmuna rôl inkhata hin riak hrangin a lûta, Rengpa’n a kuang khan, “Elija hi hmuna hin imo ni itho?” a tia.
Keima’n chu, “E hei! ki ithi a ni ta! hmûr saloia sip, hmûr porinchea siphai laia om, Anchungtak itinrêng Rengpa chu ki mitin ki hmu ta,” ki tia.
A kôla khan Serafhai an oma, an rêngin mitha kiruk an nei chita, inhnihaiin an hmâi an hîpa, inhnihaiin an ke an tuama, inhni chu an vuanga:
Ahaba chu fâk nêk zong hrangin a fea. Elija chu Karmel tâng sîp panin a fea, hnuai tiang kûnin, ar khûk le ar khûk kâra a lu a siaa.
Khanchu ki kut khâipai ki ta, ki hmâi ni loiin ki ruang tiang kai hmu ni ti,” a tia.
“Hagari, Saraii suaknu, khô rengata ni ihong mo, khôna fe hrang mo ni ni?” a tia. Khan, ama’n, “Ka pi Saraii kuang ata ki hong irot a ni,” a tia.
Lunga dêngin an oma, bong hnia âtin an oma, khandaia thatin an oma, Belra vun le kêl vun silin an invâia; inriangin, intak takin le dengtheiin an oma.
Elija’n a puan ar kheka, a thepin, vadung tui a vîka, a’rsen phata, tui tôn viat loiin an irkâna,
Khanchu, Jona kha khopui ata kha a fe suaka, khopui sak tiang khan a toia, khataka khan omhmun a khuara, khopuia thil hong tung hrang kha hmu tumin a hnuai irhlîma khan a toi chian tâka.