زَبور 64:9 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁹ سجّهێن بنی آدمَ تُرسنت، هُدائے کارا جارَ جننت و آییئے کارا په هۆش و سارَ چارنت.

زَبور 64:9 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

زَبور 119:20

په تئیی هُکمان منی اَرواه مُدام زهیران درُشتگ.

زَبور 140:10

رۆکێن اِشکرِش سرا رِچات، آسا دئور دئیگ باتنت و پوجگلێن کَڈّان بُڈّاتنت و هچبر در آتک مکناتنت.

زَبور 40:3

نۆکێن سئوتے منی دپا داتی، مئے هُدائے ستا و سنائے شئیر. بازێنے گندیت و منّیت و هُداوندئے سرا تئوکلَ کنت.

زَبور 53:5

اۆدا که هچ تُرسے نێست اے سَکَّ تُرسنت، چیا که هُدا شمئے اَنگِرّ کنۆکانی هڈّان شِنگ و شانگَ کنت، تئو اِشان شرمندگَ کنئے، چیا که هُدایا آ چه وت دئور داتگ‌اَنت.

زَبور 58:11

مردمَ گوَشنت: ”البت که په پهرێزکارا مُزّے هست، هُداے هست که زمینئے سرا دادرسیَ کنت.“

زَبور 59:13

اِشان وتی هِژمئے تها گار و گُمسار کن، گار و گُمسار کن که هچ پَشت مکپنت، تان زانگ ببیت که چه آکوبا بگر تان زمینئے هر کنڈا هُدا بادشاهیَ کنت. اۆشت...

اِلهام 11:13

هما دمانا بلاهێن زمین‌چَنڈے آتک و شهرئے دَه‌یَکّ تباه بوت. زمین‌چَنڈا هپت هزار مردم مُرت. پَشت کپتگێنان سکّ باز تُرست و بُرزێن اَرشئے هُدااِش شان و شئوکت دات.