زَبور 57:7 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁷ او هُدا! منی دل مُهر اِنت. منی دل مُهر اِنت و سئوت و سازَ جنان.

زَبور 57:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

زَبور 112:7

آ چه بدێن هالانَ نتُرسیت، دلی جَم اِنت، تئوکلی هُداوندئے سرا اِنت.

زَبور 119:110

بدکاران په من دامے چێر گێتکگ، بله من چه تئیی رهبندان نٹگلتگان.

زَبور 140:6

گۆن هُداوندا گوَشان: ”تئو منی هُدا ائے.“ منی پریات و زاریا گۆش دار، او هُداوند!

زَبور 141:9

منا چه هما داما برکّێن که بدکاران چێر گێتکگ، چه آیانی تَلکا.

زَبور 34:4

هُداوندُن شۆهاز کرت و منا پَسّئوی دات، چه منی سجّهێن تُرسان منا آزاتی کرت.

زَبور 35:7

چیا که مُپت و ناهکّا په من دامِش چێر گێتکگ و په منی اَرواها کلِّش کۆتکگ.

زَبور 7:16

آییئے پتنه وتی سرا کپیت و پَساتی هم سرا لگّیت.

پولُسئے کاگد په رومیان 5:3

تهنا اِشیئے سرا نه، وتی سکّیانی سرا هم گَل و شادهیَ کنێن، چێا که زانێن سکّیئے بَر و سَمر سبر و اۆپار اِنت.