54 گۆن اِسْتیپانئے هبرانی اِشکنگا، آ سکّ زهر گپتنت و په آییا دنتان گَدرۆشگا لگّتنت.
بدکارَ گندیت و هِژمناکَ بیت، چه زهرا دنتانَ درُشیت و آپَ بیت، بدکارئے واهگ نامُرادَ بنت.
چۆ هُداناباوران، آیان وتی مسکرا گێش کنانَ کرت و په من دنتانِشَ درُشت.
آیان آسئے کورَها دئورَ دئینت که اۆدا گِرێوگ و دنتان په دنتان درُشگَ بیت.
بدکاران آسئے کورَها دئورَ دئینت که اۆدا گرێوگ و دنتان په دنتان درُشگَ بیت.
گڑا بادشاها گۆن وتی هِزمتکاران گوَشت: ’اِشیئے دست و پادان بندێت و ڈنّا تَهاریا دئور بدئیێت.‘ اۆدا گرێونت و دَنتان په دنتانَ درُشنت.
گڑا هُدابُند آییا ٹکّر ٹکّرَ کنت و شَتَلکارانی نیاما دئورَ دنت. اۆدا گرێونت و دَنتان په دنتانَ درُشنت.
اے نابودێن گُلاما ڈنّا تَهاریا دئور بدئیێت. اۆدا گرێونت و دَنتان په دنتانَ درُشنت.‘
بله اے بادشاهیئے چُکّ و اۆبادگ ڈنّا تهاریا دئور دئیگَ بنت. اۆدا گرێونت و دنتان په دنتانَ درُشنت.“
آ وهدا، گرێوێت و دنتان په دنتانَ درُشێت، چێا که اِبراهێم، اِساک، آکوب و سجّهێن پئیگمبران، مان هُدائے بادشاهیا گندێت، بله وت چه هُدائے بادشاهیا ڈنّا دئور دئیگَ بێت.
گۆن اے هبرانی اِشکنگا، دیوانئے باسک اَنچُش زهر گپتنت که په آیانی کُشگا پاد آتکنت.