Harkasá pa mani námaygi lóg, brát o gohár, pet o mát, chokk yá mál o dhagár yalah dátagant, áiá sad sari géshtera rasit o abadmánén zenday wáhonda bit.
Hodábondá gwasht: ‘Shábásh, oo wapádár o sharrén golám! Taw gón kammén bonmálá tachk o rást butagay, nun man tará géshterén káráni zemmah o dhobbahá dayán, byá mani shádkámiáni sharikdár bay.’
Gorhá bádsháh gón áyán ke rástén némagá ant, gwashit: ‘Oo bahtáwarán ke shomárá cha mani Petá barkat rasetag! Byáét, é bádsháhiá wati mirás kanét, ke cha donyáay bongéjá pa shomá tayár kanag butag.
Harkasá ke gósh per, gósh bedárit ke Pákén Ruh gón kelisáyán ché gwashit. Hamá ke sóbéna bit, man áiá cha chér o panáhén manná bahré dayán. Man á mardomá espétén sengé ham dayán ke áiay sará nókén námé nebeshtah ent. É námá tahná hamá zánt ke áiá dayaga bit.
Harkasá ke gósh per, gósh bedárit ke Pákén Ruh gón kelisáyán ché gwashit. Hamá ke sóbéna bit, man áiá cha zenday hamá drachká waragay hakká dayán ke Hodáay baheshtá ent.
O man borzén tawáré eshkot ke cha tahtá pédák at, gwashagá at: “Bechár! Hodáay menendjáh mardománi kerrá ent, nun á wat áyáni kerrá nendóka bit. Á, Hodáay mardoma bant o Hodá wat gón áyán yakjáha bit.