‘Chun, ngai ta, i siehlaw Jakob chu kan hnunga sawn a um,’ ti bawk unla,” tiin thu a pêk seng a. “Lâwmman ka hmaa fe hin a lung sukdam ka ta, chu hnunga chun a hmêl hmûng ka tih; chuongchun, mi lo lâwm el a tih,” a ti a nih.
Jakob chun, “Ni lo e, i mi lunginsiet thei chun lunginsiettakin ka lâwmman hi mi pawmpêk rawh: Pathien hmêl hmu angin i hmêl ka hmu a, ka chungah i lâwm si a.
Chun, an pa Israel chun an kuomah, “Chuong ang a ni si chun hieng ang hin thaw ro, in bâwmhaia khan hi rama thil ṭha ṭhenkhat thinghnai damdawi, khuoizu, riminhnik, murra, theihâwngngar le almond thei dâm tlâwmte sengin ama ta ding chun lâwmman dingin chawi thla ro.
Chun, Suria ram lal chun, “Va fe luo ta khai, Israel lal kuoma chun lekha thawn ka tih,” a ta. Chun, tangka talent sâwm le rângkachak tlang sâng ruk le silfên tuok sâwm le a chawi a, a fe ta a.