Hmêlma chun, ‘Hnawt ka ta, hnawtphâk ka ta, râllâk thil chu sem ka tih; Ka dittâwkin annia inthawk lâng ka ta, Ka kâwlhnâm phawi ka ta, ka kutin anni sukbohmang ka tih,’ a ti a.
Râllâk la ding le, thil lâkpêk la ding le kawtthlêr chirhak anga sir dingin ama chu Pathien inza naw hnam do dingin tir ka ta, ka lunginsenna mihai chu thaw dingin thu pêng ka tih.
Chuleiin, ama chu mi lienhai chanvo ang sem vêng ka ta, ama chun râllâk sumhai chu mi hrâthai sem vêng a tih; a hringna chu thi khawp raka a bunthlâk a, bawsetuhai laia tiemsaa a um leiin; nisienlakhawm, mi tamtak suolna chu a phur a, bawsetuhai ta ding chun a ṭawngṭaipêk a.
Mi chunghnung, chawisâng, chatuona um, a hming inthieng chun hieng ang hin a ti si a; “Kei hmun chunghnung le inthiengah ka um a, mi thuhnuoirawlhai lungril sukhar ding le insîr ngawi ngawihai lungril sukhar dingin mi lungrila insîr ngawi ngawia thuhnuoirawltak kuoma khawm ka um a nih.
‘Râllâk thilhai chu an hmuin an insem ni lo am a nih? Mi tinin nunghâk pakhat pahni amani seng. Sisera chan ding chu râllâk puon ze tum tum, Hnêtu rînga bât ding puon a khing hnia ṭiel mawi, ze tum tumhai chu?’ tiin.