Lalpa ruok chun a kuomah, “Nangni vervêkhai, Châwlniin mâni sebâwng amanih, sabengtung amanih a bu fâknaa inthawka sûtin, tui dâwn dingin in ṭhuoi dawk seng hlak a ni naw am a nih?
Chun, ama chun an kuomah, “Hi ṭawngbau hi, ‘Dâktawr, nang insukdam rawh,’ ‘Kapernauma i thilthaw kan lo hriet taphawt kha, nangma khuo tieng khawm hin thaw ve rawh,’ tiin in mi la ti ngei âwm de hi,” a ta.
Mâni mita tlungpûm um chu hmu si lovin, i unau kuomah, ‘Unau, i mita hmawl hlek um kha mîn lâk dawk tir rawh,’ iengtin am i ti thei a? Mi vervêk! i mita inthawkin tlungpûm kha la dawk hmasa rawh, chuongchun, i unau mita inthawka hmawl hlek lâk dawk ding chu fietakin hmu thei i tih.