Aw Zion, har la, har la, i hrâtna inbel rawh; aw Jerusalem, khawpui inthieng, i silfên mawitakhai chu inbel rawh; tuta chen chu sertanlo le mi pawrche chu i sûngah an lût ta âwm si naw a.
Mi inthieng naw angin kan lo um vawng ta si a, kan felnahai po po khawm silfên inthieng naw ang a na; kan rêng hin hna angin kan vuoi hlak a; kan khawhlonahai hin thli angin a mi lên hmang hlak.
Chuong huna chun, Jerusalem chu khâwnvarhai sitin dap ka ta, mi an in kilkhâwrhaia chêng a, an lungrila, “Lalpa chun thil ṭha thaw naw ni a, thil ṭha naw khawm thaw chuong hliek naw ni,” tituhai chu hrem ka tih.
Bu sîk chenin um hmun khat raw se; chun, bu sîk pha chun, bu âttuhai kuomah, bu tehlêm chu la khâwm hmasa phawt unla, raw dingin intêl ro, bu ruok chu ka inah sêk lût ro, la tîng ka tih,’ a ti a,” a ta.
Chuongchun, chu suokhai chu an suok a, lampuihaia chun an va fe a, an hmu taphawt, mi suol le mi ṭhahai khawm an ṭhuoi khâwm ta vawng a; chuongchun, inneina ruoi pindan chu mi fiel haiin an lo sip ta a.
Chuongchun, a hun hma hin iengkhawm fie naw ro, Lalpa hung hmakhat chu, ama chun inthima thil thuphmanghai chu varah hung la suok a tih, lungrila tumhai khawm chu suklang bawk a tih; chu pha chun mi tinin Pathien kuoma chun an chantâwka inpâkna hlaw seng tâng an tih.
A nauhai chu hriin sukhlum ka ta; chuongchun, kei lungril le lungvar entu ka ni ti kohranhai po po chun hrieng an tih; chun in thaw ang peiin pe seng ka ti cheu.
i hung hausak theina dingin rângkachak meia sukthieng dâm, puon i sil theina ding le i saruok zamaw chu ân lang nawna dingin puon vâr dâm, i hmu theina dingin i mita i nâl ding mitna hlo dâm ka kuoma inchaw dingin ka ngên che.