28 “Nisienlakhawm, nangnîn iengtin am in ngai a? Mi tuin amanih naupasal pahni a nei a. Pakhat kuoma chun a va fe a, ‘Ka nau, vawisûn grêp huonah sin va thaw rawh,’ a ta.
Chun, inah a va lût chun, Isûn a kuomah, “Simon, iengtin am i ngai a? Hnuoia lalhai hin leiman le sie chi hran hranhai hi tuhaia inthawkin am an dâwl hlak a? An nauhaia inthawkin am, mi danghaia inthawkin?” tiin ân dawn a.
“Tekhithu dang ngai ro, mi tu amanih in neitu a um a, ama chun grêp huon a siem a, palin ân huon vêl a, grêp sâwrna khur a cho a, in insâng a bâwl a; chun, lo enkawltuhai kuomah thlohlaw dingin a pêk a, ram dangah a fe ta a.
Mîn a in mâksana, a suokhai chu thu inneitira, an sin thaw ding pe seng a, kawtkhâr vêngtu khawm chu inring zinga um ding thu a pêk zet a, ram hlataka inzin ta dai ang a nih.
Chuleichun, ka unau dittakhai, dettakin, sukchâng ruollovin Lalpa sin ṭhahnem ngaitaka thaw rawpin um ro, in inrimna chu Lalpaa chun a thlâwn ngai nawh ti in hriet si a.