15 “Chun, i unauin i chungah thil suksuol ta sienla, fe la, ama le nang chau hrietah a suolnaa chun kâwk rawh, i thu a ngai chun i unau chu i hne ni tâng a tih.
Mi fel chun mi vaw raw se, lunginsietna nîng a tih; Mi kâwk raw se, lua hriek nâl ang nîng a tih. Ka luin nuom naw naw raw se, An rîtlonahai leiin ka ṭawngṭai pei ding a ni si a.
Chu lai chun Peter a hung a, a kuomah, “Lalpa, ka unauin vawi ieng zât am ka chungah thil suksuol sien la ka ngaidam ding? vawi sari chen ding am a nih?” a ta.
Chuongchun, in kuomah ziek lang khawm a suol thawtu lei khan ka ziek naw a, a suol tuortu lei khan ka ziek bawk naw a, kan chunga in ṭhahnemngaizie Pathien mithmua in kuoma inhriettira a um theina dingin ka ziek lem a nih.
Unauhai, mi suol iengkhawm a thaw laia phâwkin um sien la, nangni thlarau mihai, “Thlemna tuok ve rawi ka tih,” tia invêng ṭha pumin chuong ang mi chu thuhnuoirawltakin tungding nâwk ro.
chu kawnga chun tûkhawmin bawsein, a unau chungah thil ṭha naw chu thaw naw sien la, Lalpa chu chuong ang thil thawtuhai po po phuba latu a ni leiin keini khawmin kan hril lâwkin kan inhriettir ta cheu ang khan.
Chuong ang bawkin nangni nuhmeihai, mâni pasalhai thu thuin um ro; chuongchun, anni laia tûkhawmin thu chu awi naw sien khawm, thu ni lovin, an nuhmeihai chângziea hnein um thei an tih,