Josef chun a uhai chu a lo hmu a, anni chu a lo hriet tâwl hle a; nisienlakhawm, mi dang anga hriet naw tehlêm thawin inrawmtakin anni a biek a, “Khawlaia inthawka hung am in ni a?” a ti a. Anni chun, “Bu inchaw dinga Kanaan rama inthawka hung kan nih,” an ti a.
Aw Lalpa, ka ko ding che a ni hi, Ka lungpui, keimaa inthawk hin i na chu suksêt naw la; Chuong naw chun, nangin i mi tosan chun, Khur sûnga zu fehai ang elin hung um rawi ka tih.
Chun, zântieng a hung ni chun, inchûktirhai chu a kuomah an hung a, “Ahi thlalêr hmun a na, an ta dinga fâk ding an inchâwk theina dingin mipuihai hi infetir ta la,” an ta.
Chun, ngai ta, chuong rama inthawk chun Kanaan nuhmei pakhat a hung suok a, “Lalpa, David naupa, mi lunginsiet rawh, ka naunu khawhriin a man tlat a nih,” tiin a khêk a.
Chun, a thupêkhai chu in zâwm ding le ding naw, in lungril hrietna dinga fiena ding le inngaitlâwmtir ding cheua thlalêra kum sâwmli a ṭhuoina cheu lampuihai po po kha hre zing ro.