45 “Chun, vân ram chu sumdâwng mi lunghlu ṭhatak zawngtu ang chu a ni nâwk a,
Tuikeplung amanih, krustal lung khawm chu a hrila hril ding a ni naw a, Anih, Varna man chu lunghlu chun tluk naw ni a,
Hi hi thil tâwp chu a nih; thil po po chu hriet a ni ta a; Pathien ṭî la, a thupêkhai chu zâwm rawh; hi hi mihriem thilthaw ding pumpui chu a nih.
“Teplohai teplo,” Thuhriltu chun a tih, thil po po hi teplo a nih.
Tekhithu dang an kuomah a hril nâwk a, “Vân ram chu, mi a loa chi ṭha thetu le chun hrilkhi a nih;
chun, ama chun lunghlu hlutak pakhat a hmu a, a fe ta a, a nei po po chu a va zawr a, ân châwk ta a.
Mîn khawvêl hi a pumin nei sien, ama hringna chân si sienla, a ta dingin ieng am ṭhahnem a ta? Annawleh, mîn a hringna sikin ieng am pêng a ta?
Nisienlakhawm, an lo ngaisak naw a, an fe hmang el ta a, pakhat chu loah a fe a, pakhat chu sumdâwngnaah,
“Ui kuoma dâm thil inthieng chu pe naw ro; vawk hmaa dâm in lunghlu pei bawk naw ro; chîl se hlau rawi an ta; ngha lêtin phirthlêr rawi an ti cheu.”