Hi mihai laia pakhatin amanih, zâwlneiin amanih, thiempuin amanih, “Lalpa rikphur chu ieng am a na?” ti an indawn che chun, an kuoma chun, “Nangni hi phurrik chu in nih, ka peihâwn ding cheu a nih, Lalpa chun a tih,” tiin hril rawh.
An nauhai hung sukpuitling hai sien khawm, pasal hrim um lo dingin, Insûntir tho tho ka tih; Anih, anni ka nghatsan pha chun, An chung a va rik zuol âwm de!
Chun, ama chu a lungrilah nasatakin ân rûm a, “Iengdinga tulaia ruoltharhai hin inchikna an zawng am a na? Titakzetin ka hril cheu, tulai ruoltharhai kuoma hin inchikna hrim hrim pêk ni naw ni,” a ta.
Chun, a vêl Gerasin mihai rama mi po po chun an ṭi ta bêk bêk leiin, ama chu an kuoma inthawka fe hmang dingin an ngên a; chun, lawngah a chuong a, a kîr nâwk ta a.
Var in nei sûng hin var hi ring ro, var nauhai in hung ni theina dingin,” a ta. Chuong thu chu Isûn a hril a, chun, a fe a, an hmu naw dingin ân bihmang a.
Chun, ama chun an kuomah, “Ka fe hmang ding a ni hi, nangnîn mi zawng in ta, in suol nei zingin thîng in tih; ka fena dingah hung thei naw ti niu,” a ti nâwk a.
Augusta pâwla mi sipai za hotu Julia an inkawltir a. Adramuttium khaw lawngi Asia ram tuipui panga khaw umhai sir dingin kan chuong a, tuipuiah kan fe ta a; Makedonia rama mi Aristarka, Thessalonikaa mi kan kuomah a um a.