Chun, a pa chu a hril a, a uhai khawm; chun, a pa chun a kâwk a, a kuomah, “Mang i nei hi ieng mang am a ni lie? Kei le i nu le i uhai hin hnuoi sikin chibai kan bûk hlak ding che am a nih?” a ti a.
Thaw ro, that ei ta, khur pakhatah thlâk ei tiu khai; chun, ‘Sain a se tah,’ ei ti el ding annâwm: chuongchun, a manghai chu iengtin am a um hre el ei tih,” an inti tâwl a.
Chun, hling lukhum an phier a, an inkhumtir a, a kut changtieng luong an inchawitir a; a hmaah an dingṭhaṭhuon a, “Chibai, Judahai lal,” tiin nuiza siemnain an hmang a.