Chun, sebâwnghai chu a mâksan a, Elija chu a hnawt ta a, “Ka nu le ka pa la va fâwp hri phawt ka ti aw, chuongchun, hung zui ka ti che,” a ta. Ama chun a kuomah, “Va fe nâwk phawt ta la, ieng am ka thawpêk che a?” a ta.
“Tukhawm a nu amanih, a pa amanih keia nêka hmangai lem chu ka mi ni tlâk a ni nawh; tukhawm naupa amanih, naunu amanih keia nêka hmangai lem chu ka mi ni tlâk a ni nawh.
Isu chun, “Titakzetin ka hril cheu, tûkhawm keia lei le Chanchin Ṭha leia in amanih, unaupahai amanih, farnuhai amanih, nu amanih, pa amanih, nauhai amanih, ram dâm khawm amanih fe san taphawt chu,
“Tûkhawm ka kuoma hung chun a pa dâm, a nu dâm, a nuhmei dâm, a nauhai, a unauhai, a farnuhai, ama hringna chenin a theida naw chun, ka închûktir ni thei naw ni.
Chuleichun, tuta inthawk chu, mihriem en dânin tukhawm kan en ta nawh; inhma khan mihriem hriet dânin Krista lo hre ta inlang khawm, tuhin chu chuong ang chun kan hriet ta nawh.
‘Ka nu le ka pa ka hriet nawh,’ titu, A unauhai hre lo a, Ama nauhai ngei khawm hre bawk lotu kuoma chun, I thu chu an pawm a, I thuthlung chu an zâwm si a.