42 a naunu neisun, kum sâwmpahni vêl chaua upa, thihmunsuola zâl zing a ni leiin a ina fe dingin a ngên a. Chun, Isu a fe laiin mipuihaiin an hneng sup sup a.
A dam sûnga dingin tuin am mihriem ta dinga thil ṭha chu a hriet a, a dam sûng teplo nihai po po chu hlim angin a hmangral el a ni naw maw? Nisa hnuoia hin ama hnungah ieng am a hung um ding tuin am mi a hril thei a?
“Mihriem naupa, ngai ta, thâwkkhatin i mithai châkna chu nangmaa inthawkin ka lâk hmang ding a nih; ṭap naw ti ni a, sûn bawk naw ti ni, i mitthlihai khawm luong thla bawk naw ni.
“Chun, nang mihriem naupa, an kul det, an ropuina hlimna, an mithai châkna le, an lungril an sienahai, an naupasalhai le an naunuhmeihai ka lâk pha chun,
Chun, David sûngkaw chunga le, Jerusalem hluotuhai chunga chun zângaina le hni châkna thlarau buok ka ta, kei an mi sun tahnung chu mi en an tih; miin a nau khât ta dinga an sûn hlak angin ama chu sûn an ta, miin a nau lutîr chu nasataka a tuorpui hlak angin nasatakin tuorpui an tih.
Chun, kul kawtkhâr kâwl a tlungin, ngai ta, mithi an hung zâwn dawk a, a nu naupa nei sun a na, ama hlak hmeithai a ni si a; an khuohai tamtak chu a kuomah an um a.
Chun, Isûn, “A mi them kha tu am a na?” a ta. Chun, “Kei chu ka ni nawh,” an ti seng a. Peter le a ruolhaiin, “Inchûktirtu, mipuihaiin an hneng sup sup che a, an bûm tul tul che annâwm,” an ta.
Chuongchun, mi pakhat leiin suol khawvêla hin a lût a, suol leiin thina a lût bawk a; chuong ang bawkin mi po poin thil an lo suksuol ta leiin thinain mi po po a fang suok ta a.